Die Orginalanleitungen zu Imperial und Imperial 2030 kann man beim PD-Verlag einsehen.
Die wesentlichen Regelunterschiede zwischen Imperial und Imperial 2030 zusammenhängend hier aufgeführt.
Met /join kunnen 2-6 spelers in het spel stappen. Met /start begint het spel. In plaats hiervan kun je ook de Spel tool gebruiken!
De afbeeldingen in deze handleiding zijn in het Duits. Online kan het gehele spel ook in het Nederlands worden gespeeld!
Elke speler vertegenwoordigt een investeerder die in het imperiale Europa 6 concurrerende grootmachten met kredieten ondersteunt en zo invloed op de regeringen uitoefent. Het doel is om daarbij door de rente ontvangsten voor de kredieten en het aandeel in de belastinginkomsten te profiteren van het succes van de staten.
Voor kenners van Imperial die alleen maar vertrouwd willen raken met de bediening binnen BSW is er ook een handleiding voor alleen de interface.
De landen voeren om de beurt hun acties uit. De speler die op dat moment het meeste krediet heeft verleend aan dat land vormt de regering en voert daardoor ook de beurt uit. Elke speler kan de regering zijn van meerdere staten, maar ook van geen enkele. In elke beurt van een land wordt op de schijf een nieuw veld uitgekozen voor de betreffende speelsteen en het land voert de bijbehorende actie uit. In de eerste beurt van een land wordt de speelsteen op een veld naar keuze geplaatst. In alle verdere ronden wordt de steen met de klok mee verplaatst. Deze mag niet op dezelfde plek blijven staan. Als de steen maximaal drie stappen wordt verplaatst van een steen is dit gratis. Als de steen meer dan drie stappen wordt verplaatst kost dit de speler die de regering vormt 2 miljoen per extra stap. Er mogen maximaal 6 stappen worden gezet.
Het spel eindigt zodra een staat 25 winstpunten heeft bereikt. Dan wint de speler wiens kredieten op dat moment de meeste waarde hebben. De precieze telling wordt aan het eind van deze handleiding uitgelegd. Hierbij moet je er telkens op letten dat er een scheiding is tussen een speler en het land waarover hij (tijdelijk) de macht uitoefent. De staatskassen zijn ook strikt gescheiden van het private vermogen van een speler. Je moet je er ook telkens van bewust zijn dat de macht die je uitoefent in een land slechts tijdelijk is en dat je invloed op meerdere staten moet uitoefenen.
Aan het begin van het spel krijgt elke speler, afhankelijk van het aantal deelnemers, een selectie van de start kredieten. De precieze verdeling vind je in de bijlage. In de profistart variant krijgen alle spelers geld en kunnen om beurten in elk land maximaal één krediet verlenen. Na de startfase begint Oostenrijk-Hongarije met zijn beurt. Daarna volgen alle landen in de volgorde van de lijst aan de rechterkant van het scherm.
De 6 verschillende acties van de schijf worden nu in detail uitgelegd. De kosten van elke actie worden door het land betaald uit de staatskas.
De staat mag maximaal één nieuwe fabriek bouwen. Het bouwen hiervan kost 5 miljoen. Een wapenfabriek mag alleen in bruine steden worden gebouwd en een werf alleen in blauwe steden. Een fabriek mag alleen worden gebouwd in een eigen stad en in die provincie mogen zich geen vijandelijke legers (zonder witte vlag) bevinden. In elke stad mag maar één fabriek staan. De mogelijke velden waar kan worden gebouwd worden in het grijs aangegeven. Door hierop te klikken bouw je de fabriek. Als je er geen wilt of kunt bouwen kun je passen door op de rode X te klikken in het actievenster bovenin.
Als je erachter komt dat het land over niet genoeg kapitaal beschikt nadat je deze actie hebt gekozen, kun je altijd eerst nog geld doneren uit je eigen vermogen.
Elke wapenfabriek en werf van de staat mag een leger of een vloot produceren. De productie is gratis. Als er in de provincie van een fabriek zich een vijandelijk leger (zonder witte vlag) bevindt, produceert deze fabriek niets. Ook de bezetter kan hier niet produceren. Als je in een fabriek niet wilt of kunt produceren (omdat er bijvoorbeeld niet genoeg legers of boten in voorraad zijn), klik je op het groene vinkje om daar de productie tijdelijk stil te leggen. Door op de groene pijl te klikken in het actievenster wordt de productie overal uitgevoerd.
De staat mag maximaal 3 eenheden voor 1 miljoen per stuk bij de Zwitserse bank kopen. De militaire eenheden kunnen in alle thuis-provincies zonder vijandelijk eenheden worden geplaatst. Vloten mogen echter alleen worden geplaatst in blauwe havensteden. In een provincie mogen ook verschillende soorten eenheden worden geplaatst. De mogelijke plaatsen voor de te importeren eenheden worden wit gemarkeerd op het bord. Heb je ergens een eenheid geplaatst dan kun je op de rode x ernaast klikken om deze weer te verwijderen. Door op de groene pijl te klikken in het actievenster voer je het importeren uit.
Als je erachter komt dat het land over niet genoeg kapitaal beschikt nadat je deze actie hebt gekozen, kun je altijd eerst nog geld doneren uit je eigen vermogen.
Deze actie wordt in drie stappen uitgevoerd. Eerst worden de vloten verplaatst, vervolgens de legers en als laatste worden alle belastingfiches automatisch op het bord geplaatst.
Alle vloten van een staat mogen verplaatst worden naar een aangrenzend gebied. Vloten staan na hun productie of import in de haven. Als ze verplaatst worden, dan moet dit altijd eerst naar de aangrenzende zee gebeuren. Deze zee is gemarkeerd met een anker. Zodra een vloot zich op zee bevindt kan deze niet meer terug naar de haven worden verplaatst (dus naar een landelijk gebied). De vloten verplaatst je met drag-and-drop. Als je alle vloten hebt verplaatst die je wilt verplaatsen eindig je deze fase door te klikken op de groene pijl in het actievenster.
Alle legers van een staat mogen naar een aangrenzend gebied worden verplaatst (behalve naar Zwitserland). Ze kunnen ook middels vloten over zeeën worden getransporteerd. In elke zee die daarbij gepasseerd wordt moet zich dan minstens één vloot bevinden. Elke vloot mag echter maar eens per beurt een leger transporteren. Een zeetransport is alleen mogelijk als een leger in een gebied staat dat aan een zee grenst of dit gebied per spoor (zie hieronder) kan bereiken. Aan het einde van een zeetransport staat het leger weer op een landelijk gebied. Het uitvoeren van een zeetransport doe je stap voor stap, dus je verplaatst het leger telkens één regio verder. Als je alle legers hebt verplaatst die je wilt verplaatsen eindig je deze fase door te klikken op de groene pijl in het actievenster. Hierna worden de belastingfiches automatisch geplaatst.
In elk nieuw bezet land- of zeeregio, waarin zich geen militaire eenheden van andere landen bevinden wordt een belastingfiche gelegd. In de provincies van de zes grootmachten wordt nooit een fiche gelegd. Een fiche blijft net zo lang liggen totdat de betreffende regio door een andere land alleen bezet wordt. Het kan gebeuren dat door een gevecht ineens een staat die niet aan de beurt is, de regio beheerst. Dan wordt het fiche dat er ligt verwijderd en vervangen door die van de nieuwe heerser.
Als een eenheid wordt verplaatst naar een regio waarin zich al een eenheid van een andere staat bevindt komt het tot een gevecht als minimaal één van beide partijen dit wil. Bij een gevecht worden de betrokken eenheden in een 1:1 verhouding van het bord gehaald.
De aanvaller kiest in het conflict-venster een eenheid van de tegenstander uit en klikt vervolgens op de onderste (rode) knop om te vechten. Als hij niet wil vechten dan kiest hij de groene knop.
In dit laatste geval worden de staten van de andere eenheden ook gevraagd of ze willen vechten of niet. Als er één eenheid is die wil vechten dan wordt dit automatisch uitgevoerd. Als geen van de betrokken partijen wil vechten dan blijven alle eenheden vriendschappelijk naast elkaar staan in deze regio. Om te vechten met een eenheid in de regio waar deze zich al bevindt, kun je deze gewoon naar de bestaande regio verplaatsen. Vloten en legers kunnen onderling alleen tegen elkaar vechten als de vloot zich nog in een haven bevindt (en dus nog niet uitgevaren is).
Elk staat beschikt over een spoorwegennet tussen alle thuisprovincies en dat eindigt aan de staatsgrens. Als in een provincie zich een vijandelijk leger bevindt dan is het spoor in deze provincie niet actief. Legers mogen naar believen voor of na hun beurt worden verplaatst per spoor.
Als een leger wordt verplaatst naar een provincie van een andere grootmacht, dan moet de regering bepalen of dit een vijandelijke actie is (standaard) of een vriendschappelijke (witte vlag). De vriendschappelijke actie wordt uitgevoerd door op de bovenste knop te klikken met de witte vlag in het conflictsvenster. De vijandelijke actie kies je door een van beide andere knoppen. De bovenste knop is alleen actief als je een provincie van een andere grootmacht betreedt. Een vijandelijk leger blokkeert de provincie (geen productie, import fabriek bouwen, belasting en transport per spoor). Een vriendschappelijk leger heeft geen gevolgen. Bij de volgende manoeuvreer actie van het land kan de status worden aangepast (hiervoor moet je hem naar dezelfde regio verplaatsen). Ook bij een wijziging van de status kunnen legers van andere landen die al in de regio staan alsnog kiezen om te gaan vechten. Als een staat maar één enkele fabriek heeft die niet bezet is door vijandelijke legers, dan mag deze provincie niet meer bezet worden door vijandelijke legers. Legers van andere landen krijgen automatisch de vriendschappelijke status.
Een fabriek in een ander land kan worden vernietigd door drie legers als er zich in deze provincie geen legers of vloten van de verdediger (meer) bevinden. Om dit te doen klik je op de bom bij de fabriek. Een uitzondering hierop is weer als het land slechts één fabriek heeft die niet bezet is door vijandelijke legers, dan mag deze laatste niet vernietigd worden.
Deze actie wordt in drie stappen uitgevoerd. De tweede en derde stap worden ook uitgevoerd als een speelsteen het veld van de investeerder overslaat (in plaats van erop gezet te worden). In dat geval wordt eerst de gekozen actie uitgevoerd en daarna de twee stappen van de investeerder.
Elke speler die deze staat krediet heeft verstrekt krijgt de rente waar hij recht op heeft uitbetaald uit de kas van de staat. Als er niet genoeg geld in kas zit om alle rente te betalen, dan moet de speler die de regering vormt de rentebetalingen voor zijn rekening nemen uit zijn eigen vermogen (voor zowel zijn eigen rente als die van andere spelers). Als dit niet mogelijk is dan kan de investeerder niet gekozen worden.
De speler die de kaart van investeerder in zijn bezit heeft (zijn naam is rood gemarkeerd) krijgt van de bank 2 miljoen en mag daarna krediet verstrekken aan een staat naar keuze. Daarvoor kies je uit het krediet venter de gewenste staat en het krediet uit en klik je op kopen. Je kunt ook een krediet ophogen. Kies daarvoor het nieuwe krediet en het krediet dat je wilt vervangen. Klik daarna op de knop ophogen. De waarde of het verschil in waarde wordt betaald aan de staatskas. Wil je geen krediet verstrekken dan klik je op de knop afbreken.
Elke speler die geen regering voert over een land en niet in het bezit is van de kaart van investeerder mag nu ook investeren. Dit gebeurt op dezelfde manier als bij de bezitter van de kaart van investeerder, maar je krijgt geen 2 miljoen van de bank.
Aan het einde van deze actie wordt bekeken of het tot regeringswisselingen komt. Bepalend daarbij is het totaal van alle kredieten die een speler aan een staat heeft verstrekt. Als een andere speler dan hiervoor het meeste krediet heeft verstrekt (niet bij gelijke stand) aan een land dan voert hij vanaf dat moment de regering over het land. Als de regering wisselt van een grootmacht die nog slechts 0 machtspunten heeft én verliest hierdoor de betreffende speler zijn laatste regering dan krijgt deze 1 miljoen van de speler die de regering overneemt. Kan deze speler dat niet betalen, dan mag hij ook het krediet niet verstrekken.
Nadat het betreffende veld is geselecteerd wordt deze actie in drie stappen automatisch uitgevoerd:
De belastingopbrengsten van een staat bestaan uit twee componenten:
Een fabriek telt als onbezet als er zich geen vijandelijke in de provincie van de fabriek bevinden. Het theoretische maximum aan belastingopbrengsten bedraagt 20 miljoen (10 miljoen uit 5 fabrieken en 10 miljoen uit de maximaal 10 belastingfiches).
In het spel wordt een stappenlijst voor de belastingen gehanteerd. Stap 0 is daarbij een opbrengst van 2-5 miljoen. Daarna is elke miljoen meer aan opbrengst een extra stap. Dus 6 miljoen is stap 1, 7 miljoen is stap 2, etc (dus de stap is telkens 5 lager dan de belastingopbrengst in miljoenen). De hoogste stap (10) is voor 15 miljoen of meer opbrengsten. De opbrengsten worden bij de staten in geel getoond, de stappen in het blauw (met een + ervoor, zie ook hieronder).
Als een staat meer opbrengsten haalt dan de tot dan toe hoogste stap dan krijgt de regering (dus de speler) het aantal stappen dat wordt gestegen uitbetaald in miljoenen in zijn persoonlijk vermogen als succespremie. Bij een gelijkblijvende of dalende opbrengst wordt niets uitbetaald, maar de regering hoeft ook niets te betalen.
De staat moet uit de belastingopbrengsten soldij betalen aan de legers en de vloten. Per eenheid kost dit 1 miljoen. Alleen het resterende bedrag wordt door de bank uitbetaald. Is het resterende bedrag negatief, gebeurt er niets.
Naast de belasting ontvangt de staat ook winstpunten die gelijk zijn aan de (theoretisch) bereikte stap zoals hierboven beschreven. Als een staat meer opbrengsten ontvangt en dus stappen omhoog gaat in de lijst, dan krijgt hij het aantal winstpunten gelijk aan de stap die is bereikt. Als een staat dus van stap 2 naar stap 5 gaat, dan ontvangt deze 5 winstpunten. Hij ontvangt dus niet de punten van de eventuele tussenliggende stappen. Het totale aantal punten van een staat wordt onderin het scherm getoond. Zodra een staat 25 winstpunten heeft bereikt eindigt het spel. Als deze actie is gekozen waarbij het investeerder veld oversprongen is, dan worden de tweede en derde stap van de investeerder niet meer uitgevoerd.
Bijvoorbeeld: In een vorige ronde heeft Engeland 7 miljoen aan belastingopbrengsten binnengehaald. Hiermee staat Engeland op stap 2 van de lijst. In deze ronde haalt Engeland 10 miljoen aan belastingopbrengsten. Hiermee stijgt Engeland naar stap 5 van de lijst. De regerende speler krijgt ontvangt nu 3 miljoen voor de 3 gezette stappen. Als Engeland 8 eenheden heeft, dan vloeit er 10 min 8, dus 2 miljoen naar de staatskas. Ten slotte ontvangt Engeland 5 winstpunten.
Aan het eind van het spel worden de punten voor de spelers als volgt bepaald:
Voor elke staat volgt een gewogen telling op basis van het behaalde aantal winstpunten van die staat:
De spelers krijgen nu voor al hun verstrekte kredieten het product van de renteopbrengst maal de factor. Daarnaast krijgen ze voor elke miljoen van hun private vermogen een punt. Bij een gelijke stand wint de speler die de regering vormt van de staat die de meeste winstpunten heeft behaald.
Voorbeeld: Italië heeft 17 winstpunten behaald. De aan Italië verstrekte kredieten krijgen dus een factor 3. Als een speler zowel 4 miljoen (2 miljoen rente) en 16 miljoen (6 miljoen rente) heeft verstrekt aan Italië, dan krijgt hij daarvoor (2+6)*3=24 punten.
Bij deze optie worden in het begin geen kredieten verdeeld, maar krijgen de spelers een startkapitaal:
De startspeler mag als eerste een krediet van Oostenrijk-Hongarije uitkiezen. Als hij er een heeft gekozen, betaalt hij het betreffende bedrag aan de staatskas van Oostenrijk-Hongarije. Daarna mogen alle andere spelers om beurten een beschikbaar krediet van deze staat uitkiezen en betalen. Dit gebeurt voor alle andere landen op dezelfde manier, waarbij de startspeler telkens wisselt.
In de bijlage worden tips gegeven voor de strategie, veelgestelde vragen beantwoord en het speelmateriaal in detail beschreven.
En zoals eerder vermeld is er ook een handleiding voor alleen de interface.